""وسعت درد فقط سهم مـــــــن است ، ...

""باز هم قسمت غم ها شـــــــده ام ، ...

"" دگر آيينه ز من با خبر اســـــــت ، ...

""که اسير شب يلدا شـــــــده ام ، ...

""من که بي تاب شقايق بـــــــودم ، ...

"" همدم سردي يخ ها شـــــــده ام ، ...

""کاش چشمان مرا خاک کنيـــــــد ، ...

""تا نبينم که چه تنها شـــــــده ام ...

وه چه خوب آمدي صفا کردي

چه عجب شد که ياد ما کردي؟

بي وفايي مگر چه عيبي داشت

که پشيمان شدي وفا کردي؟

ترا از دور می بوسم به چشمی تر خداحافظ

مرا باور نکردی می روم دیگر خداحافظ

مرا لایق ندیدی تا بپرسی حال و روزم را

ای بی وفا دلبر خداحافظ

چو کس با زبان دلم آشنا نيست چه بهتر که از

 شکوه خاموش باشم چو ياري مرا نيست همدرد ،

 بهترکه از ياد ياران فراموش باشم

غرورم شکست... وجودم تيکه تيکه شد...

خودم و نميشناسم،گم شدم...
هر چي دنبال خودم ميگردم نيستم...

ولي از همه ي اينا دردناکتر دلم بود که،له شد...

خودمو ميذارم جاي تو و ميگردم دنبال

دليلي که درکش کنم ،ولي پيدا نميشه

نمیدونم، کی اون روز میاد که ما آدما بفهمیم هر خنده ای از

 دلخوشی نیست و هیچ غمی از این بالاتر که بغضی رو همرات

داشته باشی که ،نتونی حتی با گریه کردن و حرف زدن با نزدیک

ترین کست از شرش خلاص شی! شاید هم این

یکی از قانونهای روزگاره

آنگاه که غرورکسی راله میکنی،انگاه که کاخ ارزوهای کسی راویران

میکنی،انگاه که شمع امیدکسی راخاموش میکنی،انگاه که بنده ای

رانادیده می انگاری،انگاه که حتی گوشت رامیگیری تاصدای خردشدن

غرورش رانشنوی،انگاه که خدارامیبینی وبنده خدارانادیده میگیری

میخواهم بدانم دستانت رابه سوی کدام اسمان دراز میکنی تابرای

خوشبختی خودت دعا کنی .

خيانت تنها اين نيست که شب را با ديگري بگذراني ...

خيانت ميتواند دروغ دوست داشتن باشد !

 خيانت تنها اين نيست که دستت را در خفا در دست ديگري بگذاري ...

خيانت ميتواند جاري کردن اشک بر ديدگان معصومي باشد ...

تو که قصد جدائی کرده بودی خیال بی وفائی کرده بودی

چرا با این دل خوش باور من زمانی آشنائی کرده بودی...

دلامون رو پلاستیکی کردیم به خیال نشکستن...

یادمون رفت که پلاستیک ها زودتر می سوزند...

میگفتند:سختی ها نمک زندگــــــی است!!

امّا چرا کسی نفهمید "نمــــــک" برای من که

خاطراتم زخمی است شور نیست... مزه "درد" میدهد...!!

نمي بخشمت ولي فراموشت مي کنم

هميشه به همين سادگي

از آدماي بي ارزش مي گذرم . . .

محبت به نامرد ، کردم بسي

محبت نشايد به هر نا کسی

تهي دستي و بي کسي درد نيست

که دردي چو ديدار نامرد نيست

مردان در مسیر عشق به وسعت نامتناهی نامردند،

گدایی عشق میکنند، تا زمانی که به تسخیر

قلب زن مطمئن نیستند، اما همین که مطمئن شدند،

نامردی را در حد مردانگی انجام میدهند..."

هميشه سکوتم به معناي پيروزي نيست ، گاهي

 سکوت ميکنم تا بفهمي چه بي صدا باختي . . .

تمام اشک های چشمم را به سلامتی تو نوشیدم....
مستانه عربده می کشم تو را......
آری امشب دوباره مستم...
قلم را به دریا می زنم...
بر روی خاک سجده می کنم...
سرم را به باد می دهم...
مگو که چهار عنصر را نمی شناسی قبلا آتش گرفته ام.....

زنده را تا زنده است بايد به فريادش رسيد

ورنه بر سنگ مزارش آب پاشيدن چه سود؟

تمومه عمر آوازم ، دیگه خاموشه خاموشم

نمیری هرگز از یادم ، من از یادت فراموشم

شروع رفتنت بی من ، شروع شعر اندوهه

 بدون بعد از تو یاد تو ، برام سنگین تر از کوهه

سکوتم را به باران هديه کردم

تمام زندگي را گريه کردم

نبودي در فراق شانه هايت

به هر خاکي رسيدم گريه کردم

گاهي دلت مي خواد انســــــــــان نباشي ...

گوسفندي باشي ، پا روي يونجه هـــــــا بگذاري اما

 دلــــــــــي را دفن نکني ...! گرگي باشي ، گوسفند هـــــــا

را بِدَري اما بداني ، کــــــــارت از روي ذات است نه از روي

هوس ...! خفاشي باشي که شبها گـــــــــردش کني با

چشمهـــــــــاي کور،‌ اما خوابي را پرپر نکني ..!

کلاغي باشي که قار قار کني پرهــــــــايت را رنگ نکني

و دلــــــــي را با دروغ بدست نياري!!!!

به راستی چه سخت است خندان نگهداشتن لبها

در زمان گریستن قلبها و تظاهر به خوشحالی در

اوج غمگینی وچه دشوار و طاقت فرساست گذراندن

روزهای تنهایی درحالی که تظاهر می کنی هیچ چیز

برایت اهمیت ندارد اماچه شیرین است در خاموشی و

خلوت به حال خود گریستن...